Eski Türk filmlerinde ünlü bir replik vardır: İstanbul’un taşı toprağı altın!
Urla’daki gelişmeler gösteriyor ki bu replik artık değişti, İstanbul’un değil, Urla’nın taşı toprağı altın haline dönüştü!
Şöyle ki; son bir ay içerisinde ilçemiz adeta kuyumcu ve döviz bürosu akınına uğradı…
Urla’nın tek ana arteri olan Bülent Baratalı Bulvarı’nda bu gelişmenin izleri çok açık bir şekilde görülüyor… Onarım aşamasında olan işyerleri ile birlikte kuyumcu ve döviz bürosu sayısı artık onlarla, yirmilerle ifade edilecek düzeye ulaştı…
Peki, 2025’te ne oldu da Urla kuyumcuların gözdesi haline geldi?
Bu tam bir muamma!
Eskiden tütün vardı, bamya vardı, üzüm bağları vardı…
Hasadı tamamlayan üreticiler ellerinde kalan parayı altın ile değerlendirmek isterlerdi…
Şimdi ne tütün tarlası kaldı ne de bamya!
İlçe yaşayanlarının çoğu emekli… Yani dar gelirli…
Kiralar almış başını gidiyor…
Gidiyor da kuyum işletmelerinin açacakları işyerlerine ödemeyi taahhüt ettikleri kira ücretlerini duyunca dudağımız uçukluyor!
200 bin TL aylıktan falan bahsediliyor…
Eleman ücretleri, elektrik, su, vergi derken yuvarlayalım aylık 500 bin TL gider!
Var mı Urla’da altına karşı bu potansiyel?
Göreceğiz!
Bu değirmenler nasıl dönecek, bu kuyumcular nasıl ayakta kalacak merak konusu!
Neyse biz kendimizi ilgilendiren gündeme dönelim…
Ekmek 12.5, çay 20 TL oldu…
Bu arada benim gibi berberlerde tıraş olanlara da kötü bir haberim var…
Yeni liste onaylandı, dükkanlara asıldı…
Saç-sakal 600 TL…
Haydi hayırlı tıraşlar!
