Çok eski Urlalı değilim… Yedi yıllık hemşehrinizim… Ama Urla’nın misafirperverliğini, son yaşadığımız acıyla ilçemize yerleşenlerden de öğrenmedim…
Önce biraz araştırdım…
Araştırdıkça da gururlandım…
Urla’mızın misafirperverliği ilk kez 1922 yılında gündeme gelmiş…
Yugoslavya’dan zorunlu göç ile Türkiye’ye gelen gruptan bazı aileler, dönemin İzmir Valisi Kazım Dirik tarafından Urla’ya yönlendirilmiş. Vali Kazım Dirik’in, şimdiki adı da kendisi tarafından koyulan Zeytinalanı’na yerleştirdiği Boşnak hemşehrilerimiz, on yıllardır yaşamlarını mutlu bir şekilde sürdürüyor….
Bir yıl sonra yani 1923’te mübadele gerçekleşmiş…
Tabiri caizse yer yerinden oynamış…
Urla’nın İskele, Çeşmealtı, Sıra Mahalle gibi yerleşim birimlerinde hayatlarını sürdüren Rum kökenli vatandaşlarımızın büyük çoğunluğu Yunanistan’a ya da adalarına dönmüşler…
Buna karşılık da Girit’te, Selanik’te yaşayan Türkler de Urla’ya gelip yerleşmişler…
1989 ise Soydaşlarımıza açmış kapılarını Urla…
Önce Devlet Demir Yolları kampında misafir etmişiz Soydaşlarımızı…
Sonra da Torasan’da kalıcı evlerine kavuşmuşlar…
2011 yılında, yine bu günkü gibi bir acı yaşamıştık…
Van depreminde birçok insanımız yaşamını, birçok vatandaşımız da evlerini kaybetmişti.
Urlamız, o zaman da yardıma ihtiyacı olanlara kucak açmayı bir an bile tereddüt etmeden gerçekleştirmiş…
Devlet Demir Yolları kampı o dönemde de depremzedelere sıcak bir yuva olmanın mutluluğunu yaşamış…
Diyeceğim o ki; bugün gerek sosyal medyaya, gerekse çevreme bakıyorum da, herkes deprem acılarının sarılması için bir tuğla koyma çabasında…
Kolay değil!
Bir gece yarısı, korkunç bir manzaraya uyanıyorsunuz…
Akşam öperek yatağına bıraktığınız çocuğunuz artık yaşamıyor!
İyi geceler diyerek ayrıldığınız anne-babanızı son görüşünüz olmuş!
Onlarca, yüzlerce çocuk annesiz, babasız kalmış…
Ve artık eviniz de yok, ayağınıza takacağınız bir terlik de…
Türkiye’nin bir ucundan, kültürü, ananesi, geleneği, görgüsü tamamen değişik bir yerde yaşamak zorunda kalıyorsunuz…
İşte; diğer yerlerde olduğu gibi burada Urla farkını yaşamalı depremzedelerimiz…
6 Şubat’tan bu yana Urla’nın yardım konusundaki çabalarını takdir etmeyen yoktur…
Bugün de aynı…
Gidin Devlet Demir Yolları Kampı önüne, mutlaka 5-10 araç yardım getirmiş, alınmaları için bekliyorlardır…
Benim güzel Urlam, benim kadirşinas Urlam, benim misafirperver Urlam…
Sen hep yaşa ve yaşat emi…
